ارتباط عفونت قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس با کرونا ویروس

قارچ سیاه یک عفونت قارچی جدی اما نادر است که توسط گروه قارچ های “Mucormycetes” ایجاد می شود. این عفونت قارچی به اشتباه “قارچ سیاه” نامیده می شود ،زیرا قارچ های ایجاد کننده موکورمیکوزیس دارای رنگ های متنوعی هستند. اسپورهای کورمیکوزیس همه جا (معمولاً در خاک، برگ های افتاده، کمپوست، کودهای حیوانی و هوام  یافت می شوند) می توانند استنشاق شده و سپس ریه ها، سینوس ها را آلوده کرده و به مغز و چشم گسترش پیدا کنند.
به ندرت، عفونت ممکن است زمانی ایجاد شود که اسپورها از طریق بریدگی یا زخم باز وارد بدن می شوند. موکورمیکوزیس یک بیماری مسری نیست ، نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. قارچ سیاه عمدتا افرادی را که دارای نقص ایمنی هستند یا بیمارانی که قبلاً به بیماریهای دیگر آلوده شده اند ، تحت تاثیر قرار می دهد. اخیراً بسیاری از افراد مبتلا به کرونا  COVID-19 مبتلا به قارچ سیاه تشخیص داده شده اند البته هنوز نمیتوان گفت علت ابتلا به قارچ سیاه در این افراد کرونا بوده است.

در این مقاله به این سوالات پاسخ می دهیم کامل این سوالات میپردازیم:

• • • • خطر ابتلا به قارچ سیاه در چه افرادی بیشتر است؟
      • قارچ سیاه چطوردر بدن عمل می کند؟
      • برخی از علائم شایع موکورمیکوزیس (قارچ سیاه)
      • تشخیص عفونت قارچ سیاه
      • چگونه می توانیم در برابر قارچ سیاه از خود محافظت کنیم؟
      • قارچ سیاه و کرونا
      • آمار و میزان بروز قارچ سیاه در جهان
      • روش انتقال قارچ سیاه
      • انواع قارچ سیاه و علائم آن
      • راه های درمان عفونت قارچ سیاه

خطر ابتلا به قارچ سیاه در چه افرادی بیشتر است؟

• افراد مبتلا به دیابت (به ویژه کتواسیدوز دیابتی)
• پیوند اعضای بدن جامد
• افراد دچار سرطان
• افراد دچار ایدز HIV
• نوتروپنی (نوتروفیل کم ، نوعی گلبول سفید خون)
• استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک و اضافه بار آهن (هموکروماتوز) است.
• اخیراً بسیاری از افراد مبتلا به COVID-19 مبتلا به موکورماکوزیس تشخیص داده شده اند.

قارچ ها در سرتاسر محیط یافت می شوند و اکثر مردم بدون هیچ تاثیری با نفس کشیدن آن ها را وارد ریه های خود می کنند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند می توانند هنگام ورود قارچ ها به مجاری تنفسی در سینوس ها و ریه ها دچار عفونت شوند. در موارد نادر ، عفونت پوستی رخ می دهد، معمولاً فقط یک آسیب پوستی را تحت تأثیر قرار می دهد. آنها از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شوند. در برخی موارد نادر ، مشخص شده است که بر ناحیه گوارشی تأثیر می گذارد.

برخی از علائم شایع موکورماکوزیس (قارچ سیاه) عبارتند از:

• تورم صورت و اطراف چشم
• معمولاً در یک طرف درد صورت یا سردرد
• معمولاً در یک طرف قرمزی چشم
• معمولاً در یک طرف لکه های سیاه روی بینی یا سقف دهان

در صورت داشتن این علائم، فوراً با یک پزشک صحبت کنید موکورمیکوزیس باید از طریق آزمایش آزمایشگاهی توسط پزشک شما تأیید شود. اگر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به قارچ سیاه هستید و این علائم را دارید ، با پزشک خود مشورت کنید.

تشخیص قارچ سیاه

روش معمول برای تأیید این است که در آزمایشگاه یک نمونه از داخل بینی شما گرفته شود و آزمایش شود، مشاهده قارچ در زیر میکروسکوپ یا رشد آن با استفاده از “کشت قارچ”. همچنین اسکن یا آزمایشات (آندوسکوپی) مبتنی بر دوربین سینوس ها ، سر یا ریه ها نیز ممکن است در صورت توصیه پزشک ارائه شود

چگونه می توانیم در برابر قارچ سیاه از خود محافظت کنیم؟

اکثر افراد سالم در معرض خطر بسیار کمی از این بیماری هستند. هیچ واکسنی برای قارچ سیاه وجود ندارد. افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند می توانند با محافظت از خود در برابر قارچ های محیطی احتمال ابتلای خود را کاهش دهند:

1. از مناطقی که گرد و غبار زیادی دارند ، مانند محل های ساخت و ساز خودداری کنید.
2. اجتناب از ساختمانهای مرطوب مانند ساختمانهایی که بر اثر آب آسیب دیده اند، به عنوان مثال، در اثر سیل و طوفان از تماس نزدیک با خاک خودداری کنید.
3. هنگام کار در خارج از منزل لباس هایی بپوشید که دست ها و پاهای شما را می پوشاند و هنگام کار در فضای باز کفش بپوشید اگر پوست خود را بریده اید.
4. محل آسیب را با آب و صابون تمیز کنید.

ارتباط قارچ سیاه و کرونا ویروس

موکورمایکوزیس مرتبط با کرونا ویروس ، از جمله موکورمایکوز، آسپرژیلوز و کاندیدیازیس تهاجمی، در بیماران مبتلا به COVID-19 شدید یا کسانی که از این بیماری بهبود می یابند گزارش شده است و با بیماری و مرگ شدید همراه بوده است. هند اخیراً آمارابتلا به قارچ سیاه را افزایش داده است.

پیشگیری از قارچ سیاه مرتبط با کرونا COVID-19 باید:

• بر هدف کنترل بهتر قند خون در بیماران مبتلا به COVID-19 و نظارت بر استفاده از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک در درمان موارد شدید متمرکز شود.
• از مصرف سرپایی کورتیکواستروئیدهای سیستمیک/سایر داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی برای بیماران خفیف یا متوسط ​​مبتلا به COVID-19 اجتناب شود.
• مراکز مراقبت های بهداشتی باید برنامه های پیشگیری و کنترل عفونت (IPC) خود را برای جلوگیری از شیوع بیماری های مرتبط با مراقبت های بهداشتی تقویت کنند.

 آمار و میزان بروز قارچ سیاه در جهان

از 0.005 تا 1.7 در میلیون نفر متغیر است. در هند ، شیوع موکورمیکوزیس 140 در میلیون نفر تخمین زده می شود که حدود 80 برابر شیوع در کشورهای توسعه یافته است. در یک مرور سیستمیک و متاآنالیز 851 مورد گزارش منتشر شده در سال 2018 ، مرگ در 389/851 بیمار (46)) گزارش شد. بالاترین میزان مرگ و میر در بین بیماران مبتلا به موکورمیکوز منتشر (68) و کمترین آن در بیماران مبتلا به بیماری های پوستی (31) مشاهده شد.
به دنبال افزایش موکورمایکوزیس مرتبط با COVID-19 و دستورالعمل دولت هند، چندین ایالت در هند موکومایکوز را به بیماری قابل اطلاع در ماه مه 2021 تبدیل کردند. این امر بینش بهتری از بار بیماری ، ویژگی های جمعیت ، عوامل خطر ، طیف بالینی و نتایج این بیماران روندهای فعلی نشان می دهد که این افزایش در مبتلایان به دیابت قبلی ، کسانی که از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک استفاده می کنند بیشتر است و در افراد مبتلا به COVID-19 و افرادی که از این بیماری بهبود می یابند مشاهده می شود.

روش انتقال قارچ سیاه

قارچ سیاه مسری نیست و با تماس فرد به فرد دیگر منتقل نمی شود. این قارچ در محیط یافت می شود. انتقال از طریق استنشاق، تلقیح یا بلعیدن اسپور از محیط رخ می دهد. اگرچه اکثر موارد پراکنده هستند ، اما شیوع ناشی از مراقبت های بهداشتی با بانداژهای چسبنده ، فشار دهنده های چوبی ، ملحفه های بیمارستانی، اتاقهای فشار منفی ، نشت آب، فیلتراسیون نامناسب هوا ، وسایل پزشکی غیر استریل و ساختمان سازی مرتبط است.
بیشتر پس از استنشاق اسپورهای قارچی از هوا ، سینوس ها یا ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در چنین مواردی ، ممکن است به مغز و چشم گسترش یابد. همچنین ممکن است پس از عفونی شدن بریدگی ، سوختگی یا سایر انواع آسیب های پوستی روی پوست ایجاد شود. علائم علائم موکورمیکوزیس بستگی به این دارد که قارچ در کجای بدن در حال رشد است. شایع ترین تظاهرات عفونت سینوسی (سینوزیت) است که با احتقان بینی ، ترشحات بینی و درد سینوس همراه است. تب و سردرد نیز ممکن است رخ دهد.

انواع قارچ سیاه و علائم آن

تظاهرات بالینی عفونت قارچ سیاه

نوع قارچ سیاه با توجه به درگیری اندام طبقه بندی می شود. می تواند

1. مغزی
2. ریوی
3. پوستی
4. گوارشی
5. یا منتشر

باشد.

1. عفونت قارچ سیاه کرگدن (سینوس و مغز): تورم یک طرفه صورت سردرد احتقان بینی یا سینوس ضایعات سیاه روی پل بینی یا بالای دهان که به سرعت شدیدتر می شوند تب بی حالی ، تشنج ، اختلال در گفتار ، فلج جزئی
2. عفونت قارچ سیاه ریوی (ریه): تب سرفه کردن درد قفسه سینه تنگی نفس هموپتیزیس
   
3. عفونت قارچ سیاه پوستی (پوستی): ضایعه پوستی که شبیه تاول یا زخم است. ناحیه آلوده ممکن است سیاه شود. علائم دیگر شامل درد ، گرما ، قرمزی بیش از حد یا تورم در اطراف زخم است.
4. عفونت قارچ سیاه دستگاه گوارش: درد شکم تهوع و استفراغ خونریزی دستگاه گوارش
5. عفونت قارچ سیاه منتشر: در افرادی که قبلاً از سایر شرایط پزشکی مریض بوده اند ایجاد می شود ، که تشخیص علائم مربوط به موکورمیکوز را مشکل می کند. بیماران مبتلا به عفونت منتشر در مغز ممکن است دچار تغییر وضعیت روحی یا کما شوند.

 درمان قارچ سیاه:

درمان موکورمیکوزیس یا قارچ سیاه دشوار است. گاهی اوقات ممکن است به درمان ضد قارچی داخل وریدی و برش جراحی نیاز داشته باشد ، بنابراین رویکرد تیمی چندرشته ای در یک مرکز نیاز است. آمفوتریسین B لیپوزومی داروی انتخابی است و باید زود شروع شود. داروهای ضد قارچی دیگر مانند پازاکونازول یا ایساووکونازول نیز برای درمان شرح داده شده است. اداره کل خدمات بهداشتی (DGHS) دستورالعمل های مفصلی در مورد مدیریت موکورمیکوزیس در COVID-19 در هند منتشر کرده است. پیش آگهی کلی به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله سرعت تشخیص و درمان ، محل عفونت و شرایط زمینه ای بیمار و میزان سرکوب سیستم ایمنی. مرگ و میر کلی مورد تقریباً 50 is است ، اگرچه تشخیص و درمان زودهنگام منجر به نتایج بهتر می شود.
پیشگیری از بیماری پیشگیری از موکورمایکوزیس مرتبط با COVID باید بر روی خطرات عوامل زمینه ای تمرکز کند: با هدف کنترل بهتر قند خون در مبتلایان به دیابت ، استفاده مناسب از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک و جلوگیری از استفاده غیر ضروری از آنتی بیوتیک ها ، ضد قارچ ها و سایر تنظیم کننده های ایمنی. اقدامات IPC در سطح تأسیسات برای جلوگیری از گسترش محیطی این بیماری زا ضروری است.

این شامل: ضدعفونی و ضد عفونی تجهیزات مورد استفاده توسط چندین بیمار (لوله های نای ، دستگاه های تنفس) ، سیستم های تهویه (در صورت وجود تهویه ضعیف در بیمارستان که می تواند باعث رطوبت و گرد و غبار شود) ؛ مدیریت صحیح زخم (بانداژ ، نوار ، چسب ، از جمله نوارهای محافظ دستگاه های پزشکی مانند لوله های تراشه ، دستگاه های استومی باید استریل و مرتباً عوض شوند) ؛ مدیریت صحیح خط در مراکز بهداشتی

نتیجه: به طور کلی باید گفت آنچه منجر به ابتلای افراد دچار کرونا ویروس، به قارچ سیاه و پیشرفت عفونت میشود، خود بیماری کرونا نیست. اما ضمن بیماری کرونا سیستم ایمنی بدن تضعیف میشود. در افراد دچار دیابت بدلیل تجویز دارو های درمان کرونا، قند خون از کنترل خارج می شود و احتمال رشد و گسترش قارچ سیاه در بدن بیشتر میشود. در واقع احتمال خطر قارچ سیاه در افرادی که با بیماری زمینه ای به کرونا مبتلا میشوند بسیار بیشتر است.

منابع:

https://www.who.int/southeastasia/outbreaks-and-emergencies/covid-19/What-can-we-do-to-keep-safe/mucormycosis

https://www.who.int/india/emergencies/coronavirus-disease-(covid-19)/mucormycosis